Zaintzaleen Nazioarteko eguna
Zaintzaileen Nazioarteko Eguna dela eta, hausnarketa bat egin dugu zainketa-komunitate izatearen aldeko apustua egiten jarraitzeko.
Komunitatea beharrezkoa da
Bakardadeak errealitate konplexua dira: hainbat arrazoi, bizipenen aniztasuna, horietako batzuk sufritzen dituztenak identifikatzeko zailtasuna, batzuetan adierazpena zailtzen duten gizarte-ikuspegiak, alderdi psikologikoen eta kulturalen eragina… Gainera, kontuan hartzen badugu «pertsona edadetuen» kolektiboa oso heterogeneoa dela adinetan, balioetan, familia-egoeretan, prestakuntza-mailetan, sinesmenetan, identitateetan… Argi dago ez dela esku hartzen, ezta ere, bere baitan, «edaetua» duen bakardadearen kontra.
Beraz, desiragarria dirudi baliabide eta ekimen desberdinak egotea, ikuspegi desberdinekoak, pertsona bakoitzak behar duena aurki dezan bakardadeak minik eman ez diezaion edo, gutxienez, bere ongizateari eragin ez diezaion. Puzzle baten irudia erabiltzea gustatzen zait. Puzzle horretan piezak elkarren osagarri dira eta denak dira beharrezkoak, eta elkarrekin gainazal oso bat estaltzen dute, bakardadea kasu honetan.
Eta irudi horrekin jarraituz, piezak hainbat eragilek jartzen dituzte. Instituzioak gai horren gainean lan egiten saiatzen ari diren une honetan, arriskua dago haiek «konponduko» dutela pentsatzeko eta pertsona guztiok bakardadearen gaian erantzukizuna dugula ahazteko. Administrazioek eta erakundeek testuinguruak, ideiak, proiektuak, ebaluazioak, koordinazioak… eman ditzakete eta eman behar dituzte. Baina hurbileko eta pribatuko harremana, batez ere, bakoitzak egiten duenaren mende dago.
Harremanei denbora ematen diegunean, beste pertsona batzuk adinean edo generoan aurreiritzirik izan ez dezaten entzuten ditugunean, gure bizilagunak agurtzen ditugunean edo horietaz arduratzen garenean, normalean ikusten ez baditugu… Isolamenduari eta bakardadeari aukera gutxiago ematen ari gara. Ikerketen arabera, oinarrizko harremanek, auzoetakoek, gertutasunekoek… prebentzio handia dute, eta, beraz, neurri batean, guztiok izan gaitezke kausa eta erremedioa bakardadearen, norberarenaren eta
gainerako pertsonena.
2022ko urrian, Aragoiko Bakardadearen Behatokiak jardunaldi bat antolatu zuen, inspirazio-iturri gisa: «Bakardadea, guztion lana». Halakotzat hartzea erronka larria da. Ursula von der Leyen Europako Batzordeko lehendakariaren hitzekin bukatuko dut artikulu hau, orrialde hauetan azaldutako intuizioekin bat egiten baitute:
«Elkar hobeto zaindu beharko genuke. Eta grinatsu eta galduta sentitzen diren askorentzat, laguntza egokia eta eskuragarria dena aldatzen da».
